اثرات آلودگی صوتی بر استراتژی‌های رفتار شکارگری در آبزیان

امروزه با توسعه صنعتی شدن و افزایش فعالیت‌های انسانی در محیط‌های خشکی و منابع آبی بسیاری از محیط‌های زیست طبیعی و جوامع زیستمند آن‌ها در معرض آلاینده‌های زیست محیطی قرار گرفته است. آلاینده‌های زیست محیطی بطور کلی شامل شیمیایی، نوری و صوتی با منشا فعالیت‌های انسانی در طیف بسیار گسترده و با دامنه‌های پراکنش زمانی و مکانی متغیر در محیط می‌تواند تاثیرات مختلفی بر ویژگی‌های زیستی موجودات داشته باشد. یکی از انواع این آلاینده‌های زیستی، اصوات تولید شده ناشی از فعالیت‌های انسانی می‌باشد. صوت تولید شده در نتیجه فعالیت‌های انسانی نیز نوعی از آلاینده‌های زیستی می‌باشد که در طی دهه گذشته توجه بسیاری از فعالان و متخصصین بخش توسعه و حفاظت محیط زیست، منابع شیلاتی، سیاست‌گذاران در بخش قانون‌گذاری و فعالان بخش‌های صنعتی و کشاورزی مرتبط را به خود معطوف کرده است. نتایج قبلی نویسنده نشان داد که، بالارفتن سطوح اصوات ناشی از فعالیت‌های انسانی پتانسیل اثرگذاری بر ارتباطات متقابل شکار و شکارگری را در دو گونه از ماهی‌ها نشان می‌دهد. در این مطالعه مروری سعی بر این است تا ابتدا با توجه به روند رو به افزایش آلاینده‌های صوتی به اهمیت مطالعه اثرات آن‌ها بر جوامع آبزی و بویژه ماهی‌ها پرداخته شود. در ادامه به معرفی انواع آلاینده‌های صوتی بطورکلی پرداخته و مروری بر اثرات آلاینده‌های صوتی بر خصوصیات رفتاری گونه‌های مختلف آبزیان بویژه برهمکنش‌های شکار و شکارگری پرداخته و نتیجه تحقیقات قبلی نویسنده با مطالعات اخیر سایر محققین بررسی می‌گردد. و در پایان با نتیجه‌گیری و پیشنهادهایی در جهت ادامه این دسته از مطالعات زیست‌شناسی در آینده ارایه می‌گردد.